Polega na wytwarzaniu energii elektrycznej i ciepła w najbardziej efektywny sposób, tzn. w jednym procesie technologicznym. Istotą tego procesu jest znaczący stopień wykorzystania energii pierwotnej zawartej w paliwie do produkcji energii elektrycznej i cieplnej. Prowadzi to do wysokiej efektywności ekonomicznej procesu oraz do zdolności spełnienia w większym stopniu stale rosnących wymagań z zakresu ochrony środowiska naturalnego w porównaniu z układami rozdzielczymi, w dodatku opalanymi paliwem węglowym.
Różnorodność dostępnych urządzeń wytwórczych w szerokim zakresie mocy i parametrów technicznych, a także postaci wytworzonego ciepła: woda gorąca, para wodna, woda lodowa lub spaliny umożliwiają zastosowanie kogeneracji w zakładach przemysłowych. Możliwe są także rozwiązania wykorzystujące ciepło odpadowe powstające w procesach technologicznych i produkcyjnych emitowane do atmosfery i zasilanie nim systemów kogeneracyjnych lub urządzeń konwertujących na inną postać energii.
Kolejnym obszarem zastosowania kogeneracji jest produkcja ciepła zasilającego miejskie systemy ciepłownicze. Rozwiązanie zapewnia w części spełnienie wymagań w zakresie wytwarzania i przesyłu energii cieplnej w sektorze publicznym – tzw. Dyrektywa EED (ang. Energy Efficiency Directive).
Zastosowanie kogeneracji w systemach energetycznych w wielu wypadkach może stanowić także element stabilizujących lokalne systemy dystrybucyjne OSD do których powszechnie przyłączone są instalacje fotowoltaiczne czy farmy wiatrowe, kórych praca jest okresowa.
Powszechność technologii opartej na spalaniu paliwa gazowego, współspalania lub spalania w 100% tzw. paliw „zielonych”, czyli biometanu, biogazu czy wodoru stanowi jeden z kierunków transformacji energetycznej.
Pojęcie to określa proces modyfikacji gospodarek oraz istniejących sieci energetycznych prowadzących do redukcji zużycia energii i zmniejszeniu gazów cieplarnianych. Pozwala to nie tylko na obniżenie kosztów prowadzenia działalności, a także do osiągnięcia celów z zakresu redukcji emisji.
Roboty budowlane realizowane są na zlecenie inwestora (lub przez samego inwestora), który zobowiązany jest na mocy art. 18 PB do zorganizowania całego procesu, w tym między innymi do zapewnienia wykonywania i nadzoru nad wykonywaniem robót budowlanych, przez osoby uprawnione do pełnienia samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie w wymaganym zakresie i specjalności, czyli:
Roboty budowlane jako wykonywanie określonego technologicznie zespołu działań są tylko jednym z kilku etapów inwestycji budowlanej (procesu budowlanego). Aby mogło nastąpić ich rozpoczęcie, muszą być spełnione wymogi określone w Prawie budowlanym, a w szczególności musi zostać opracowany projekt i inwestor musi uzyskać odpowiednią decyzję administracyjną z zastrzeżeniem art. 29 i 30 Ustawy PB (która przed rozpoczęciem robót budowlanych musi stać się decyzją ostateczną) lub dokonać stosowanego zgłoszenia.